معنی چس و فس - جستجوی لغت در جدول جو

چس و فس

لغت نامه دهخدا

چس و فس

تصویری از چس و فس — تصویر چس و فس

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(چُ سُ پِ)

اسباب خرده ریز ناقابل. (فرهنگ نظام). چس و فس. خرت و پرت. رجوع به چس و فس شود

لغت نامه دهخدا

(چُ سُ پُ)

چانۀ بیجا زدن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(چِزْ زُ فِزز)

تضرع. زاری. آه و ناله. جزّ و فزّ

لغت نامه دهخدا

(مِ سُ تِ)

ظروف و آلات مسین. لوازم آشپزخانه و وسایل خانه

لغت نامه دهخدا

(چُ نَ فَ)

پرحرف. شخص هرزه درا و یاوه گو. پرچانه و مهمل گو. رجوع به چس نفسی و چس نفسی کردن شود، آدم ضعیف و علیل

لغت نامه دهخدا

ظروف وآلات مسین، لوازم و وسایل آشپزخانه: وقتی ازدواج کردم بقدر دوهزار تومان مس و تس در خانه داشتم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از چس نفس — تصویر چس نفس

پر حرف روده دراز، هرزه درا یاوه گو

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از چس و فیس — تصویر چس و فیس

((چُ سُ))

لاف و گزاف بیهوده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مس و تس — تصویر مس و تس

((مِ سُ تِ))

ظروف و آلات مسین، لوازم و وسایل آشپزخانه

فرهنگ فارسی معین

تصویری از چس نفس — تصویر چس نفس

((چُ. نَ فَ))

بی حال، بی نیرو

فرهنگ فارسی معین

تکبر و خودپسندی، افاده

فرهنگ گویش مازندرانی

در مقام سخره و توهین به کار رود، خرده ریز

فرهنگ گویش مازندرانی

دم سرد، پرگو، حراف

فرهنگ گویش مازندرانی